Δεν είναι μυστικό ότι πολλοί άνθρωποι στον κόσμο δεν νιώθουν άνετα όταν συναναστρέφονται ανθρώπους με ειδικές ανάγκες, παρά το γεγονός ότι 1 στα 5 άτομα έχουν κάποιο είδος αναπηρίας.

1. Αποφύγετε τις εκφράζεις θαυμασμού του τύπου «μα, είσαι τόσο ικανός”.

Άτομα με ειδικές ανάγκες στο σύνολό τους δεν τους αρέσει να αναφέρονται σε αυτούς ως «προικισμένα άτομα», ειδικά όταν επιτελούν απλές δραστηριότητες, όπως να πάρουν γάλα από το ψυγείο. Τα άτομα με ειδικές ανάγκες σκέφτονται «εμείς απλά προσπαθούμε να ζήσουμε τη ζωή μας όπως όλοι οι άλλοι».

2. Μην τους μιλάτε δυνατά – δεν έχουν προβλήματα ακοής.

Υπάρχει ακόμα μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού που νομίζουν ότι τα άτομα με ειδικές ανάγκες έχουν και νοητικά προβλήματα.

3. Να παρέχετε την βοήθεια σας όταν σας το ζητήσουν – ποτέ πριν.

Μπορεί να είναι δύσκολο για κάποιον να αντισταθεί, αλλά συχνά οι άνθρωποι προσφέρουν βοήθεια σε κάποιον με ειδικές ανάγκες, χωρίς καν να τον ρωτήσουν. Τα άτομα με ειδικές ανάγκες ξέρουν πότε να ζητήσουν βοήθεια. Η απρόσκλητη παροχή βοήθειας εκλαμβάνεται σαν εισβολή στον προσωπικό τους χώρο και πρέπει να αποφεύγεται, εκτός αν σας ζητηθεί.

4. «Μη στηρίζεστε στα αναπηρικά αμαξίδια μας».

Μπορεί να ακούγεται αστείο, αλλά δεν είναι σπάνιο οι άνθρωποι να χρησιμοποιούν τα αναπηρικά αμαξίδια απλά για να στηριχθούν ή να ξεκουραστούν .Είναι τουλάχιστον ασέβεια

5. Συστηθείτε αμέσως ή δηλώστε άμεσα την παρουσία σας όταν μιλάτε σε κάποιον με προβλήματα όρασης.

Είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε όταν ερχόσαστε σε επαφή με κάποιον τυφλό. Αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να γίνεται και σε «κανονικές» συνθήκες

6.Αφήστε κατά μέρος την συγκατάβαση και τα ψεύτικα συναισθήματα.

Αποφύγετε οποιαδήποτε έκφραση του τύπου «Είσαι τόσο γενναίος», «Είμαι εντυπωσιασμένος» κλπ. Απλά να θυμάστε, και πάλι, τα άτομα με ειδικές ανάγκες δεν είναι τόσο διαφορετικοί από εσάς.

7.Σε περίπτωση αμφιβολίας, ανατρέξτε στο “χρυσό κανόνα”.

Και πάνω απ ‘όλα, σε περίπτωση αμφιβολίας για το πώς θα πρέπει να μας αντιμετωπίζετε τα άτομο με ειδικές ανάγκες, πάντοτε να ανατρέχετε στον Χρυσό Κανόνα. Ο χρυσός κανόνας είναι να αντιμετωπίζετε το άτομο με ειδικές ανάγκες, όπως θα θέλατε οι άλλοι να σας αντιμετωπίζουν – με αμοιβαίο σεβασμό! .